- receptus
- 1.
rĕceptus, a, um, Part. and P. a., v. recipio.2.rĕceptus, ūs, m. [recipio].I.A drawing back (very rare).A.Lit.:B.
spiritus... in receptu difficilis,
hard to recover, Quint. 11, 3, 32, § 53. —Trop., a retraction, recantation:II.receptus nimis pertinacis sententiae,
Liv. 4, 57, 4. —Milit. t. t., a drawing or falling back, a retiring, retreat (very freq. in prose and poetry):2.ut expeditum ad suos receptum habeant,
Caes. B. G. 4, 33; so,habere receptum ad aliquem,
id. ib. 6, 9;and simply receptus habere,
id. B. C. 1, 59; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2; Liv. 27, 27; 44, 39 al.:cum receptus primis non esset,
id. 28, 23; 40, 32:dare receptum alicui,
Caes. B. C. 1, 46; 1, 82 fin.;and simply receptus dare,
id. ib. 2, 30 fin.:Caesar receptui cani jussit,
id. B. G. 7, 47; cf.:receptui signum audire,
Cic. Phil. 13, 7, 15:signum dare receptui,
Liv. 4, 31, 3:Caesar receptui suorum timens,
Caes. B. C. 3, 46; 3, 69:receptui sibi consulebant,
id. ib. 3, 11, §4: haud facili inde receptu,
Liv. 29, 7: ne receptum amittam, Pompon. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2 et saep.: canere receptui a miseriis contemplandis, to give the signal for leaving off, etc., Cic. Tusc. 3, 15, 33. — In plur.:(bucina) cecinit jussos inflata receptus,
Ov. M. 1, 340:cane, Musa, receptus,
leave off, id. Tr. 4, 9, 31; and in the signif., place of retreat, refuge:tuti recessus,
Verg. A. 11, 527:perdices surculis receptus suos vestiunt,
nests, Sol. 7 fin. (cf. receptaculum, II. fin. ).—Transf., a going back, retreating:B.receptus et recursus maris,
i. e. the ebb and flow, Eum. Paneg. Const. 6 fin. —Trop., a retiring, falling back, retreat:receptui canente receptu,
Cic. Phil. 12, 3, 8; cf. Quint. 12, 11, 4:receptus ad Caesaris gratiam atque amicitiam,
Caes. B. C. 1, 1:receptum ad poenitendum habere,
Liv. 42, 13:ad expertam clementiam,
id. 3, 2:a malis consiliis receptum,
id. 28, 25; Col. 6. 23, 2.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.